Spis treści
Wina w rozkładzie pożycia
Przede wszystkim kij ma zawsze dwa końce. Czy treść tego przysłowia ma przełożenie przy rozwodach? Nie zawsze. Czasem wskutek zachowania jednej ze stron następuje wina w rozkładzie pożycia. Co wtedy robi sąd? Tego dowiesz się z dzisiejszego wpisu. Zapraszam!
Wina w rozkładzie pożycia – podstawa prawna
Zgodnie z art. 57 § 1 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego: „Orzekając rozwód, sąd orzeka także, czy i który z małżonków ponosi winę rozkładu pożycia”.
W myśl § 2 ww. artykułu: „Jednakże na zgodne żądanie małżonków sąd zaniecha orzekania o winie. W tym wypadku następują skutki takie, jak gdyby żaden z małżonków nie ponosił winy”.
Powyższe stwierdzenie oznacza, że sąd orzekając o rozwodzie musi też ustalić, czy i który z małżonków jest winny rozkładu pożycia.
Kto ponosi winę w rozkładzie pożycia?
Na zasadach ogólnych, sąd czyni swe ustalenia na podstawie zebranego materiału dowodowego. Dokonuje jego swobodnej oceny zgodnie z uznaniem składu sędziowskiego. Wina w rozkładzie pożycia opiera się na prawidłowo zebranym materiale. Powinna być zgodna z zasadami logiki i doświadczenia życiowego.
Zgodnie z wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 12 marca 2010 r. sygn. I ACa 35/2010: „Orzekając w przedmiocie winy, sąd winien ustalić, czy występuje sprzeczność zachowania się albo postępowania małżonka z normami prawnymi lub zasadami współżycia, określającymi obowiązki małżonków, a sprzeczności tej towarzyszy umyślność lub niedbalstwo tegoż małżonka. Nadto między takim zachowaniem się lub postępowaniem małżonka a powstałym rozkładem pożycia małżeńskiego musi istnieć związek przyczynowy. A zatem nie każde naruszenie obowiązków małżeńskich stanowić będzie o winie danego małżonka. Tylko to, które miało wpływ na spowodowanie (bądź utrwalenie) rozkładu pożycia małżeńskiego”.
Konkretne zachowanie jednej ze stron decyduje o tym, czy ponosi winę w rozkładzie pożycia.
Związek przyczynowy a wina w rozkładzie pożycia
Jednak nie każde zachowanie stojące w sprzeczności z obowiązkami małżeńskimi świadczy o winie. „Związek jednego z małżonków z innym partnerem w czasie trwania małżeństwa, lecz po wystąpieniu zupełnego i trwałego rozkładu pożycia między małżonkami, nie daje podstawy do przypisania temu małżonkowi winy za ten rozkład”.
(Zgodnie z wyrokiem Sądu Najwyższego – Izba Cywilna z dnia 28 września 2000 r. sygn. IV CKN 112/2000).
Aby uznać winę danego małżonka, należy wykazać, że zupełny i trwały rozkład pożycia nastąpił w wyniku i w związku z jego zawinionym zachowaniem. Podobnie też stwierdził Sąd Apelacyjny w Krakowie w wyroku z dnia 26 stycznia 2000 r. sygn. I ACa 10/2000. „Na gruncie przepisów rozwodowych należy za zawinione uznać działanie lub zaniechanie będące wyrazem woli małżonka, które naruszając obowiązki określone przepisami, prowadzi do rozkładu pożycia małżeńskiego.
Do przypisania małżonkowi winy nie jest konieczne, by zamiarem małżonka było objęte określone działanie lub zaniechanie, zmierzające do rozkładu pożycia, lecz wystarczy możliwość przewidywania znaczenia skutków danego działania lub zaniechania naruszającego przepisy prawa”.
Podsumowanie
Przytoczone w artykule orzeczenia sądu świadczą, że rozpad małżeństwa następuje nierzadko przez nieakceptowalne zachowanie jednej ze stron. Sąd w takiej sytuacji stosuje zazwyczaj rozwód z orzeczeniem o winie jednej ze stron. Więcej na ten temat przeczytasz w artykule Rozprawa rozwodowa. Jeśli znajdujesz się w podobnej sytuacji i potrzebujesz pomocy – skontaktuj się z nami!
